Asslamualaikum wbt...
Pada hari Ahad yang indah lagi permai ini, saya terpanggil untuk melaksanakan tugasan yang telah diamanhkan oleh En Amran iaitu refleksi jurnal. Pada kuliah tiga yang lalu, saya telah mempelajari kaedah klasifikasi muzik tradisional Malaysia, kategori muzik tradisional Malaysia dan ciri-ciri muzik tradisional Malaysia.
Jika dalam kuliah dua, alat-alat muzik hanya dikategorikan dalam kumpulan membranofon, idiofon, aerofon dan kordofon tetapi dalam kuliah tiga, alat-alat muzik ini dikelaskan kepada klasifikasi yang lebih mendalam iaitu dari perspektif adaptasi dan idiosinkretik. Pendekatan yang digunakan oleh En Amran ini seperti pendekatan berasaskan spiral curriculum yang membolehkan kami mengembangkan ilmu sedia adan dan memantapkan lagi pengalaman tersedia. Dengan itu, kami mampu mengikuti pengajaran peringkat demi peringkat, langkah demi langkah, fakta demi fakta yang keseluruhannya secara sistematik dan efektif.
Setelah diterangkan oleh Encik Amran, barulah saya faham bahawa bahawa perspektif adaptional ini merupakan penyesuaian. Dalam konteks tersebut, budaya merupakan organik yang sentiasa berubah. Sebagai contoh, gambus di negeri Arab adalah sama dengan gambus di Malaysia tetapi corak, budaya dan rentaknya adalah berbeza. manakala perspektif idiosinkretik pula ialah mempunyai gaya tersendiri dan sulit. Tiada perubahan tehadap alat muzik tersebut, unsurnya stabil dan berbentuk asal. Contohnya, gambus di Arab dan di Malaysia adalah sama.
Kebanyakan ilmu yang dipelajari dalam kuliah tiga hari itu amat asing pada saya. Terlalu banyak yang saya tidak ketahui mengenai muzik tradisional ini. Contoh alat muzik berperspektif adaptional ialah Ghazal Pathi, Ghazal Johor di Malaysia, Baladi Dance,Ya Zuhur di Arab dan Orkes Gambus di Indonesia. Saya berasal dari Batu Pahat Johor dan saya ingatkan ghazal di tempat yang lain sama seperti ghazal di Johor. Video ghazal Pathi yang dipertontonkan oleh En Amran baru pertama kali saya lihat dan tahu akan kewujudan ghazal seperti itu. Betapa ceteknya ilmu saya megenai muzik tradisional di Malysia ini. Lagu dalam Ghazal Pathi juga dinyanyikan dalam bahasa Arab dan t6erdapat iringan penari yang menari tarian Arab. Penyanyinya juga dipanggil dengan gelaran Ustaz.
Sebelum wujud empat kategori alat muzik Barat iaitu membranofon, idiofon, aerofon dan kordofon, orang Cina telah mengkelaskan alat-alat muzik dengan cara yang lain berdasarkan alat muzik berkenaan dalam lapan kumpulan asas alat muzik iaitu logam, batu, kain, tanah, kulit, labu kering, buluh dan kayu.
Rupa-rupanya dalam alat muzik tradisional terdapat ciri-ciri utama yang terbahagi kepada dua iaitu tradisi besar (budaya klasik/istana) dan tradisi kecil (budaya rakyat). Lima kategori utama muzik rakyat, muzik muzik klasik, muzik sinkretik dan muzik kontemp. Manakala ciri-ciri muzik tradisional Malaysia pula terdapat enam ciri iaitu bentuk seni lakon utama, bentuk tarian utama, ensembel genderang, vokal dan instrumental solo, ensembel sosial popular dan ensembel lain.
Secara keseluruhannya, apa yang saya pelajari dalam kuliah tiga ini ialah mengenai kaedah klasifikasi muzik tradisional Malysia, kategori muzik tradisional Malaysia, dan ciri-ciri muzik tradisional Malaysia.
Dengan menghadiri kusus ini banyak input yang saya perolehi. Bagi menambah ilmu dalam muzik tradisional Malaysia, saya banyak menonton video-video berkaitan muzik tradisional, membaca bahan-bahan berkenaan muzik, dan mendengar genre muzik tradisional.
Wa'salam...
Teruskan Membaca...
Pada hari Ahad yang indah lagi permai ini, saya terpanggil untuk melaksanakan tugasan yang telah diamanhkan oleh En Amran iaitu refleksi jurnal. Pada kuliah tiga yang lalu, saya telah mempelajari kaedah klasifikasi muzik tradisional Malaysia, kategori muzik tradisional Malaysia dan ciri-ciri muzik tradisional Malaysia.
Jika dalam kuliah dua, alat-alat muzik hanya dikategorikan dalam kumpulan membranofon, idiofon, aerofon dan kordofon tetapi dalam kuliah tiga, alat-alat muzik ini dikelaskan kepada klasifikasi yang lebih mendalam iaitu dari perspektif adaptasi dan idiosinkretik. Pendekatan yang digunakan oleh En Amran ini seperti pendekatan berasaskan spiral curriculum yang membolehkan kami mengembangkan ilmu sedia adan dan memantapkan lagi pengalaman tersedia. Dengan itu, kami mampu mengikuti pengajaran peringkat demi peringkat, langkah demi langkah, fakta demi fakta yang keseluruhannya secara sistematik dan efektif.
Setelah diterangkan oleh Encik Amran, barulah saya faham bahawa bahawa perspektif adaptional ini merupakan penyesuaian. Dalam konteks tersebut, budaya merupakan organik yang sentiasa berubah. Sebagai contoh, gambus di negeri Arab adalah sama dengan gambus di Malaysia tetapi corak, budaya dan rentaknya adalah berbeza. manakala perspektif idiosinkretik pula ialah mempunyai gaya tersendiri dan sulit. Tiada perubahan tehadap alat muzik tersebut, unsurnya stabil dan berbentuk asal. Contohnya, gambus di Arab dan di Malaysia adalah sama.
Kebanyakan ilmu yang dipelajari dalam kuliah tiga hari itu amat asing pada saya. Terlalu banyak yang saya tidak ketahui mengenai muzik tradisional ini. Contoh alat muzik berperspektif adaptional ialah Ghazal Pathi, Ghazal Johor di Malaysia, Baladi Dance,Ya Zuhur di Arab dan Orkes Gambus di Indonesia. Saya berasal dari Batu Pahat Johor dan saya ingatkan ghazal di tempat yang lain sama seperti ghazal di Johor. Video ghazal Pathi yang dipertontonkan oleh En Amran baru pertama kali saya lihat dan tahu akan kewujudan ghazal seperti itu. Betapa ceteknya ilmu saya megenai muzik tradisional di Malysia ini. Lagu dalam Ghazal Pathi juga dinyanyikan dalam bahasa Arab dan t6erdapat iringan penari yang menari tarian Arab. Penyanyinya juga dipanggil dengan gelaran Ustaz.
Sebelum wujud empat kategori alat muzik Barat iaitu membranofon, idiofon, aerofon dan kordofon, orang Cina telah mengkelaskan alat-alat muzik dengan cara yang lain berdasarkan alat muzik berkenaan dalam lapan kumpulan asas alat muzik iaitu logam, batu, kain, tanah, kulit, labu kering, buluh dan kayu.
Rupa-rupanya dalam alat muzik tradisional terdapat ciri-ciri utama yang terbahagi kepada dua iaitu tradisi besar (budaya klasik/istana) dan tradisi kecil (budaya rakyat). Lima kategori utama muzik rakyat, muzik muzik klasik, muzik sinkretik dan muzik kontemp. Manakala ciri-ciri muzik tradisional Malaysia pula terdapat enam ciri iaitu bentuk seni lakon utama, bentuk tarian utama, ensembel genderang, vokal dan instrumental solo, ensembel sosial popular dan ensembel lain.
Secara keseluruhannya, apa yang saya pelajari dalam kuliah tiga ini ialah mengenai kaedah klasifikasi muzik tradisional Malysia, kategori muzik tradisional Malaysia, dan ciri-ciri muzik tradisional Malaysia.
Dengan menghadiri kusus ini banyak input yang saya perolehi. Bagi menambah ilmu dalam muzik tradisional Malaysia, saya banyak menonton video-video berkaitan muzik tradisional, membaca bahan-bahan berkenaan muzik, dan mendengar genre muzik tradisional.
Wa'salam...
